• در شگفتم از آن که کوه را می شکافد تا به معدن جواهر دست یابد ولی خویش را نمی کاود تا به مخزن حقایق دست یابد. این سوزی که در عمق وجود آدمی پیدا می شود حکایت از بریدن رشته های تعلق است. کم کردن وابستگی هاست. برداشتن حجاب ها و نقاب ها است و به سوی دلبر که همه ی هستی آدم را برگرفته و هر چه غیر خداوند است می سوزاند. بودن و نبودن... اگر قرار است بمانیم باید شعله ی عطش در دل ما شعله ور شود. باید باور کنیم که ما چیزی نیستیم و هر چه هست اوست. از خدا بخواهیم که ما را گرفتار خودش کند.

• خواسته های مردم مختلف است. از مال حرام اجتناب می کند اما اگر پای شهوت پیش بیاید ابا ندارد. کسانی هستند که دنیا را برای دنیا ترک می کنند برای به دست آوردن مقام و قدرت و شهرت. آن کسی که مخالف با هوای نفس است، ارزش دارد.

• شامه ی آدمی احساس گله دارد. پرهیز از شر کسانی که به آن ها خوبی کرده ای.

• با دوستان به دل دوست باش و با دشمنان به زبان.

• گفتم فراق تا کی؟ گفتا تا تو هستی ـ گفتم نفس همین است گفتا سخن همان است ـ گفتم که حاجتی است گفتا بخواه از ما ـ گفتم غمم بیفزای گفتا که رایگان است.

• سخن گفتن درباره ی آزادی سهل و ممتنع است. تنها لفظی که بیش از همه در تمام زبان ها گفته می شود کلمه آزادی است. یک کلمه و این همه معنی. تهدید آزادی: عدالت برای محدود کردن آزادی شرط لازم است اما کافی نیست. زیرا عدالت به تنهایی نمی تواند زمینه و بستر کافی برای رسیدن انسان به کمال مطلوب را فراهم کند.

• خشم کلید همه شرهاست و علت آن حب نفس است. خشم انسان را لقمه چرب انسان می کند.

• وقتی مرد شروع می کند به استدلال زن شروع می کند به نفهمیدن.

• بندگی خدا گوهر گرانبهایی است که باطن آن آزادی و ربوبیت است و از عبودیت سرچشمه می گیرد.

• اول بهانه کردم داغ جداییت را ـ وانگه به یاد رویت صد بار گریه کردم

ایام شهادت حضرت زهرا (س) تسلیت باد

• این لقمه ی گلوگیر جاسوسی و خیانت، شما را ارزانی و سنگ بی وطنی و آوارگی و اسارت بر شما جاودانی باد. بنشینید تا میوه ی درختی که کاشتید بچینید و کیفر کاری که کردید ببینید.

• از آن جهت که یک شخصی از بین ما می رود می گوییم مرده است و از آن جهت که وارد برزخ می شود یک ولادت جدیدی است. این هجرت و انتقال است. لذا "موت" قابل خلقت است. (خلق الموت و الحیات)

• معلم معمار فرهنگ است.

• ما به کتاب نیازمندیم ولی باید از کتاب پرستی که با شرایط خود بیگانه است پرهیز کنیم.

• زبس بستم خیال تو، تو گشتم پای تا سر من ـ تو آمد رفته رفته، رفت من، آهسته آهسته

• کسانی در اجتماع هستند که با اشاره و کنایه از خطوط قرمز عبور می کنند.

• ابرقدرت ها برای جهان روابط عمودی تعریف کرده اند که در راس آن یک ابرقدرت قرار دارد. این روابط باید تغییر کند و تغییر آن امکان پذیر است. بسیاری از کشورهایی که در 150 سال اخیر به دلیل سیاست های ابرقدرت ها در حاشیه قرار گرفته اند، می توانند نقش ایفا کنند. تنها راه تغییر در جهان گسترش روابط دولت های مستقل با یکدیگر است.

• در هر موضوع مشکل که قضاوت منوط به یک نفر قاضی صالح است، زمانی می تواند آن قاضی در آن موضوع قضاوت کند که قبلا ماهیت دعوا را تشخیص دهد که این خود یکی از شرایط صلاحیت است و سپس اظهار نظر کند.

• انسان به حسب ظاهر حیوان ناطق است. اما در مکتب انبیاء این انسان فصل اخیر خود را خودش باید انتخاب کند و بسازد. شیطان انس و جن یک حقیقت است نه یک تشبیه. این دسیسه و شیطنت اول حال بود چند سال بعد ملکه شد و بعد در اواخر عمر فصل مقدم شد. بر اساس حرکت جوهری او واقعا کالانعام بل هم اضل است. این تشبیه نیست، تحقیر نیست. تحقیق است. اهل بصیرت باش تا باطن این ها را ببینی.

• دل من بردی ای دلبر به فن آهسته آهسته ـ تهی کردی مرا از خویشتن آهسته آهسته

• عارفی می گفت: من اذان سحر را می شنوم. صدای او را که می گوید: قوموا الی اطفاء... برخیزید آتشی را که خودتان روشن کرده اید که آتش جهنم است خاموش کنید.

• در این عالم ممکن نیست آمال انسان اداره شود و هر کس به آرزویش برسد. برای این که این عالم دار المزاحمت است و مواد این عالم از اجرای اراده تاسی دارند و میل و آرزوی ما محدود به حدی نیست. پس انسان عاشق چیزی است که ندارد و دلزده ی چیزی است که دارد.

• انسان وقتی از خداوند دور می شود دیگر چیزی برایش باقی نمی ماند. روحش، اخلاقش، زبانش همه آسیب می پذیرند. کامش تلخ و راهش بسته می شود. ملول و پایمال و تنها شده و سپس می میرد.

• همه چیز در این عالم وابسته است. اگر ما در عالم وجود غیر وابسته نداشته باشیم، هیچ گاه وجودی نخواهیم داشت.

• هرگز کسی نگوید بالای چشمت ابروست ـ تیغ است و گردن از من چون و چرا ندارد